"Ζοριστήκαμε με το lock down γιατί κλείσαμε το τυροκομείο. Πουλάμε τα προϊόντα μας κυρίως στην τοπική αγορά και ελπίζουμε ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί και σε ένα βαθμό, θα δουλέψει ο τουρισμός οπότε θα μπορέσουμε να τα διαθέσουμε."
Γιώργος Συριανός, Τυροκόμος – Κτηνοτρόφος στη Μύκονο
"Η εταιρία που μας μισθώνει μας πληρώνει κάθε τέσσερις μήνες. Εμείς παραμένουμε εδώ και κάνουμε το καθήκον μας απέναντι στους άρρωστους και στην κοινωνία"
"Έχουμε εκτιμήσει πόσο σημαντικό είναι να συναντάς τους φίλους και τους δικούς σου ανθρώπους και πόσο σημαντικό είναι να απολαμβάνεις έναν καφέ στον ήλιο."
"Η πρώτη εβδομάδα ήταν πολύ δύσκολη, υπήρχε πολύ φόβος υστερία και πανικός. Από την αρχή επειδή ξέραμε ότι θα υπάρξουν ελλείψεις εφαρμόσαμε πλαφόν σε αντισηπτικά και μάσκες. "
"Τωρα με την επιδημία εκτός απο τη μητέρα μου που τη βοηθάω κάνοντας όλες τις εξωτερικές δουλειές, κάνω και μικροψώνια αφιλοκερδώς, σε αρκετούς πελάτες που δεν μπορούν να βγουν γιατί ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες ή φοβούνται."
"Η κατανάλωση έχει μειωθεί κυρίως γιατι οι συμπολίτες μας ζυμώνουν στο σπίτι και γιατί δεν θα φύγουν για διακοπές του Πάσχα οπότε αγοράζουν μόνο τα απαραίτητα"
"Μέσα από τα social media είδα ότι χρειάζονταν εθελοντές και έτσι προσφέρθηκα. Εδώ με τους ανθρώπους δημιουργούνται πολύ δυνατοί δεσμοί και βλέπεις στην πράξη το αποτέλεσμα της προσπάθειας που κάνεις"
Ελένη Πιπίνη Τρουπάκη 23 χρονών, φοιτήτρια, εθελόντρια στην κοινωνική κουζίνα, “ο άλλος άνθρωπος”, δουλεύει τις τελευταίες 15 μέρες.
Νικολέτα Ηλιοπούλου 34, Τμήμα απολυμάνσεων του Δήμου Αθηναίων.
Έχει διοριστεί με ΑΣΕΠ πριν δυο χρόνια στο δήμο. Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.
Στην ερώτηση ποιος κρατάει τα παιδιά απάντησε:
Δυστυχώς δεν έχω κάποιον να τα κρατήσει και ο άνδρας μου δουλεύει και αυτός, έτσι τα αφήνω μονά τους στο σπίτι. Είμαι τυχερή γιατί ξυπνάνε αργά και εγώ δουλεύω πρωινή βάρδια.